សម្រាប់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Tennessee រដ្ឋ Florida និង North Carolina ។ ពួកគេបានទាយទុកមុនថា សហរដ្ឋអាមេរិកបច្ចុប្បន្នកំពុងប្រឈមនឹងបញ្ហានៃប្រភេទស្រមោចរាតត្បាតដូចជា “ស្រមោចភ្លើង (Fire Ant Ivicta)” (Solenopsis invicta)
ព្រោះវាមិនត្រឹមតែពូកែឈ្លានពានប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែវាក៏មានផ្ទុកនូវជាតិអាល់ឡូអ៊ីត និងអាស៊ីតហ្វូមិកពិស ដូចជាសត្វឃ្មុំ និងស្វាផងដែរ។ ប្រសិនបើសំណាងមិនល្អនោះ (ប្រតិកម្មនឹងពិស) វាអាចធ្ងន់ធ្ងររហូតដល់អាចសម្លាប់មនុស្សបាន។
ដូច្នេះដើម្បីដោះស្រាយស្រមោចទាំងនេះ ថ្មីៗនេះ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមួយក្រុមនេះ បានធ្វើសំណើដ៏ចម្លែកមួយ ដើម្បីប្រើប្រាស់ “មេរោគ” ដើម្បីគ្រប់គ្រងស្រមោចប្រភេទនេះ។ ធ្វើឱ្យរឿងរបស់ពួកគេទទួលបានការចាប់អារម្មណ៍ពីអ្នកសារព័ត៌មានទាំងអស់។
មេរោគដែលអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រសង្ឃឹមប្រើនោះមានឈ្មោះថា “Solenopsis invicta virus 3” (SINV-3) ដែលក្នុងការពិសោធន៍មានសមត្ថភាពបំបែកខ្លួនក្នុងធម្មជាតិ និងមានទំនាក់ទំនងក្នុងចំណោមស្រមោចភ្លើង Ivicta ។
ចំនួនសំបុកស្រមោចត្រូវបានកាត់បន្ថយអតិបរមាចំនួនប្រាំពីរដង។ ពួកគេក៏បានកាត់បន្ថយយ៉ាងខ្លាំង និងទំហំនៃសំបុកនៅទូទាំងការវាយតម្លៃ។
នេះជាការពិសោធន៍ដ៏មានជោគជ័យមួយសម្រាប់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ក៏ព្រោះតែមេរោគអាចជំនួសថ្នាំបានល្អ ដូចជាថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតនៅកន្លែងសួនកុមារ ឬក្នុងដីកសិកម្ម។
ទោះបីជាបែបនេះក្ដី ការប្រើប្រាស់មេរោគបែបនេះត្រូវបានគេមើលឃើញថាមានកម្រិតផងដែរ។ ព្រោះប្រសិនបើស្រមោចភ្លើង Ivicta បង្កាត់ពូជជាមួយស្រមោចដទៃទៀត វាក៏មានឱកាសខ្ពស់ផងដែរ ដែលមេរោគនេះនឹងមិនដំណើរការទៀតទេ។
ហើយនេះមិនរាប់បញ្ចូលទាំងភាពខុសប្រក្រតី ដែលអាចកើតមាននៅក្នុងការពិសោធន៍គ្រប់គ្រងសត្វល្អិតកន្លងមក។
ដូច្នេះ ទោះបីមេរោគនេះទំនងជាទំនងខ្លាំងក៏ដោយ។ វាត្រូវតែឆ្លងកាត់ការកែលម្អបន្ថែមទៀតមួយរយៈ មុនពេលដែលវាអាចប្រើប្រាស់បានពិតប្រាកដ។ ក្នុងគោលបំណងទប់ស្កាត់ព្រឹត្តិការណ៍ដែលមិននឹកស្មានដល់ ធ្វើឲ្យស្ថានការណ៍នៅទីនោះកាន់តែអាក្រក់៕
នេះបើយោងតាម៖ sciencedirect
